اولین موضوع مهم قبل از ورود به اتاق مصاحبه و در خلال آن، این است که آرامش و خونسردی‌تان را حفظ کنید. هنگامی که در اتاق انتظار نشسته‌اید و منتظر مصاحبه‌کننده (یا مصاحبه‌کنندگان) هستید، نفس‌های عمیق بکشید و به خودتان مسلط باشید.

در سکوت این جملات را تکرار کنید:

    همه چیز خوب است، خوشحالم که اینجا هستم و می‌خواهم از این مصاحبه موفق بیرون بیایم؛
    زندگی یعنی یاد گرفتن چیزهای جدید؛ قرار است امروز فرصت دیگری برای یادگیری داشته باشم؛
    من برای استخدام در این شرکت مناسب هستم. هیچ‌کس اینجا به من کمک نخواهد کرد؛ خودم هستم و باید با صدای خودم صحبت کنم و در کالبد خودم بمانم.

ورود به اتاق مصاحبه

هنگامی که وارد اتاق مصاحبه می‌شوید، نگاهی به اطراف بیندازید و موقعیت خود را بررسی کنید. هنگامی که مصاحبه‌کننده از شما سؤال می‌پرسد، قبل از صحبت کردن ابتدا یک لحظه فکر کنید و سپس به پرسش او پاسخ بدهید.

در هنگام مصاحبه آرامش خود را حفظ کنید و با همه‌ی حواس‌تان در مصاحبه حضور داشته باشید. اشتباه اغلب افراد این است که در این زمان به ندای ذهن‌شان اجازه می‌دهند بر آنها غلبه کند. اگر این کار را انجام دهید، مغز‌تان دقیقا وسط مصاحبه از شما انتقاد می‌کند و در ذهن‌تان اشتباهاتی را که مرتکب می‌شوید مرور می‌کنید و به این ترتیب تمرکزتان را از دست خواهید داد.

بهترین راه برای خاموش کردن ندای انتقادگر درون این است که به‌دقت به مکالمه‌ی خود با مصاحبه‌کننده توجه کنید. توجه کامل به مکالمه به شما کمک می‌کند قبل از صحبت کردن به حرف‌هایتان و پاسخی که به پرسش‌ها می‌دهید فکر کنید.

نکته مهم دیگر این است که در مصاحبه هرگز نباید پرحرفی کنید.

 7 موردی که هرگز نباید در مصاحبه شغلی بگویید

در اینجا مواردی را بررسی می‌کنیم که هرگز نباید در مصاحبه‌ی شغلی بگویید. این جملات و پرسش‌ها اثرات منفی به دنبال دارند و ممکن است کارفرما از استخدام شما صرف‌نظر کند.

۱. در شرکت (یا کسب‌وکار) شما چه کاری انجام می‌شود؟

هرگز از مصاحبه‌کننده این سؤال را نپرسید! اگر نمی‌دانید کار شرکت (یا هر کسب‌وکار دیگری که متقاضی آن هستید) چیست یا اینکه برای چه کاری مصاحبه می‌کنید، چرا آنجا هستید؟ باید قبل از مصاحبه وب‌سایت رسمی شرکت را (در صورت وجود) مطالعه کنید. حتی قبل از درخواست دادن برای کار باید از چندوچون کار شرکت مطلع شوید.

اگر شغل سابق‌تان را تحت شرایط سخت رها کرده‌اید، شاید فراموش کردن ضربه‌ای که از کارفرمایتان خورده‌اید بسیار دشوار باشد و شاید دل‌تان بخواهد این موضوع را به زبان بیاورید، اما این کار نه‌تنها راه خوبی برای معرفی خودتان به کارفرمای جدید نیست، بلکه شخصیت شما را نیز زیر سؤال می‌برد. زیرا افرادی که خوب تربیت شده‌اند به دیگران تهمت نمی‌زنند و پشت سر آنها غیبت نمی‌کنند. ممکن است در کار سابق‌تان مظلوم واقع شده باشید؛ هیچ‌کس از این بابت که ناراحت هستید شما را سرزنش نمی‌کند، اما در شأن شما نیست که به کسی از پشت ضربه بزنید، حتی اگر آن شخص یک کارفرمای بد بوده باشد.

متقاضیان کار معمولا عادت دارند بلافاصله مکالمه‌ را به بحث در مورد نقص‌هایشان بکشانند. به همین دلیل آنها اغلب سؤالات این‌چنینی از مصاحبه‌کننده می‌پرسند:

    اگر من کار با نرم‌افزار اکسل را خوب بلد نباشم مشکلی به‌وجود می‌آید؟
    من مدرک معتبر اپراتوری ندارم، آیا ایرادی دارد؟
    من قبلا هرگز چنین کاری را انجام نداده‌ام. مشکلی هست؟

اجازه بدهید آنها با توجه به سوابق و رزومه‌ی شما بگویند چه چیزی مشکل‌ساز خواهد شد. نیاز نیست شما این کار را بکنید! اگر متقاضی این کار هستید، به‌طور قطع مهارت‌هایی دارید که برای کارفرما مهم است و خودش تصمیم خواهد گرفت که برای آن کار مناسب هستید یا خیر. اگر کاستی‌هایی که دارید مشکل‌آفرین باشد، خودشان این را به شما خواهند گفت.

نیازی نیست پرسش‌های خیالی برای خودتان درست کنید و از هر چیزی که در آن مهارت کافی ندارید صحبت کنید و مثلا بگویید: «من اطلاعات چندانی درباره‌ی کلان‌داده‌ها ندارم!» آنها هرچه را که دانستن آن ضروری باشد می‌پرسند. بنابراین خودتان از پیش، مهارت‌هایی را که ندارید بازگو نکنید.

بسیاری از متقاضیان کار فکر می‌کنند اگر خود را سخت‌کوش جلوه بدهند یا ثابت کنند که به‌سرعت هرچه را بلد نیستند یاد می‌گیرند بهتر است، اما در واقع این‌طور نیست. این کار سطح شما را پایین می‌آورد و شما را در حالتی قرار می‌دهد که انگار دارید برای به‌دست آوردن کار التماس می‌کنید. اگر کارفرما به هر دلیلی بخواهد متقاضی دیگری را به شما ترجیح بدهد، این کار را انجام خواهد داد و به ادعای شما مبنی بر سخت‌کوش بودن‌تان توجهی نخواهد کرد. این رزومه‌ی شماست که کارفرما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگر شایستگی و اعتماد به‌ نفس کافی داشته باشید، کارفرما در استخدام‌تان تردید نخواهد کرد. بنابراین لازم نیست با التماس خودتان را فردی معرفی کنید که حاضر است به‌سختی کار کند.

هترین پاسخ در برابر پرسش مصاحبه‌کننده درباره‌ی اینکه چرا کار سابق‌تان را رها کردید این است که بگویید: «دیگر زمان مناسبی بود که آن کار را رها کنم. چیزهای زیادی از آن آموختم و دیگر چالش‌ها و جای پیشرفت بیشتری برایم نداشت.»

هرگز نباید بگویید اخراج شدم یا اینکه در شرایط بدی آنجا را ترک کردم. با این حرف ممکن است هر چیزی به ذهن فرد مصاحبه‌کننده خطور کند.

اینکه در مورد ساعت کاری‌تان به‌ویژه زمان ورود به محل کار و زمان خروج از آن از مصاحبه‌کننده سؤال کنید، کاملا به‌جاست و هیچ اشکالی ندارد، اما اینکه بپرسید «آیا باید دقیقا در یک زمان مشخص سر کارم حاضر باشم؟» اشتباه بزرگی است. اگر چنین سؤالی بپرسید، اعتماد فرد مصاحبه‌کننده نسبت به شما متزلزل خواهد شد. فقط زمانی می‌توانید در این مورد سؤال کنید که قرار باشد روی یک برنامه‌ی انعطاف‌پذیر کار کنید.

این پرسش که «آیا به‌طور معمول برای شخصی که به این سِمت منصوب می‌شود، ساعت‌های کاری انعطاف‌پذیر وجود دارد؟» نشان‌دهنده‌ی حرفه‌ای بودن شماست. در حالی‌که پرسیدن «آیا باید دقیقا سر ساعت مشخص به محل کارم برسم؟» کاملا بچگانه است.