رزومه نویسی اصولی دارد که برای دیده شدن درمیان انبوه درخواست دهندگان یک موقعیت شغلی، باید این اصول را رعایت کنید. قالب رزومه می‌تواند به اشکال مختلفی باشد که موضوع بسیار مهمی هم هست. امروزه برخی کارفرمایان برای بررسی رزومه‌های دریافتی از نرم‌افزارهای اسکن خودکار استفاده می‌کنند. پس برای رزومه نویسی در بازار شغلیِ امروز باید به مختصات موردپسند این نرم‌افزارها نیز وارد باشید. ازطرفی رزومه باید به مذاق کارفرما هم خوش بیاید. اگر می‌پرسید با همهٔ اینها چگونه رزومه بنویسیم که شغل بهتری پیدا کنیم، در ادامه با ما همراه باشید.

نرم‌افزارهایی که برای اسکن رزومه استفاده می‌شوند معمولا قادر به تشخیص ساختارها یا تیترهای غیرمعمول نیستند. پس چه بهتر که از همان فرمت‌های استاندارد و دسته‌بندی‌های رایج استفاده کنید. به‌عبارتی برای اینکه بتوانید مرحلهٔ جست‌وجوی نرم‌افزاری را پشت‌سر بگذارید بهتر است رزومه‌تان را براساس یکی از سه قالب زیر بنویسید:

    زمانی؛
    عملکردی؛
    ترکیب زمانی و عملکردی.

در رزومه‌های زمانی سوابق شغلی به‌ترتیب زمانی فهرست می‌شوند. با سابقهٔ شغلی اخیرتان شروع کنید و مهارت‌ها و دستاوردهای مربوط به هر پست را زیر عنوان همان موقعیت شغلی بنویسید. برعکس در رزومه‌های عملکردی تأکید باید روی مهارت‌ها و دستاوردهای مربوط به عناوین شغلی ذکرشده باشد. اما در رزومه‌های ترکیبی روی هر دو، هم عناوین شغلی و هم مهارت‌ها و دستاوردها، یک‌اندازه مانور داده می‌شود.

ابتدای رزومه در همهٔ قالب‌ها با خلاصهٔ کوتاهی شروع می‌شود که شامل عنوان شغلی (ترجیحا مرتبط با شرح شغل) و توضیح مختصری (در حد دو تا سه جمله) در باب مهارت‌ها و تجربیاتی است که احتمال می‌دهید کارفرمای بعدی را به استخدام‌تان مجاب خواهد کرد. این توضیح مختصر را می‌توانید به‌صورت بولت‌گذاری‌شده هم بنویسید.

در ادامه قالب‌های مختلف، رزومه را برای‌تان بازتر می‌کنیم:

در این نوع رزومه همان‌طور که گفتیم سوابق شغلی به‌ترتیب برعکس (از آخر به اول) نوشته می‌شوند. درواقع کارجو صلاحیتش را به‌طور عمده در دو قسمت «سوابق تحصیلی» و «سوابق شغلی» به‌اختصار اما گویا نشان می‌دهد. ابتدای رزومه هم باید با خلاصه‌ای از مهارت‌ها و تجربیات حرفه‌ای شروع شود. رزومهٔ زمانی درکل به‌درد متقاضیانی می‌خورد که می‌خواهند نشان دهند در حوزهٔ کاری مشخصی پیشرفت داشته‌ و مسئولیت‌پذیر بوده‌اند.
بنابراین:

 رزومهٔ زمانی قالب موردپسند مدیران استخدام است؛
این قالب به‌طور خاص روی محل‌های کار قبلی تأکید می‌کند و بیشتر به‌درد کارجویانی می‌خورد که برای کارفرمایان معتبر کار کرده‌اند.

تأکید روی زمان، وقفه‌های شغلی کارجو را بیشتر نشان می‌دهد؛
    این قالب برای کارجویان جدید یا متقاضیان باسابقه‌ای که نمی‌خواهند سن‌شان معلوم شود مناسب نیست (البته کارفرمایان معمولا برای استخدام محدودهٔ سنی مشخص می‌کنند)؛
    تغییرات مسیر شغلی در رزومه‌های زمانی شاید ناگهانی به‌نظر برسند.

۲. قالب عملکردی

این قالب برای کارجویانی که تازه وارد بازار کار شده‌اند کاملا مناسب است. برای متقاضیانی که وقفه‌های کاری داشته‌اند هم همین‌طور. رزومهٔ عملکردی به کارجو کمک می‌کند تا کارفرما را بیشتر روی مهارت‌هایش متمرکز کند و نه روی وقفه‌های شغلی یا تجربیات کاری محدودی که احیانا دارد. در خلاصهٔ ابتدایی رزومه هم که باید به ذکر مهم‌ترین و مرتبط‌ترین مهارت‌ها و تجربیات شغلی پرداخته شود و سایر قسمت‌ها سازمان‌دهی مهارت‌ها خواهند بود. مثلا اگر رزومه‌ای برای درخواست پست تحلیل‌گر مالی می‌نویسید، می‌توانید قسمتی را به فهرست‌کردن تجربیات‌تان در بودجه‌بندی اختصاص دهید.

بنابراین:

    قالب عملکردی به حرفه‌ای‌هایی که چند حوزهٔ کاری مختلف را تجربه کرده‌اند کمک می‌کند تا مهارت‌های قابل‌انتقال بین حوزه‌های تجربه‌کرده را برجسته‌تر نشان دهند؛
    این قالب به کارجویان سنین مختلف امکان می‌دهد روی مهارت‌ها و پتانسیل‌هایشان تأکید کنند تا روی مدت‌زمان اشتغال‌شان در پست‌های قبلی؛
    این قالب می‌تواند مسائل بعضا دردسرساز درزمینهٔ سوابق شغلی (مثلا وقفه‌های شغلی) را کم‌رنگ‌تر نشان دهد.

این قالب موردپسند بسیاری از مدیران استخدام نیست، چراکه نمی‌توانند نحوهٔ عملکرد کارجو و پیشرفتش را خیلی خوب بسنجند؛
    این نوع رزومه به‌اعتقاد برخی استخدام‌کنندگان نشان‌دهندهٔ مخفی‌کاری چیزی است؛


قالب ترکیبی آمیزه‌ای از دو قالب دیگر است. در این نوع رزومه‌ها برای مثال می‌توانید با مهارت‌ها و دستاوردهایتان شروع کنید و سپس با ذکر جزئيات از سوابق شغلی خود بنویسید. اگر سعی دارید وقفه‌های شغلی‌تان خیلی معلوم نباشند، بهتر است رزومه‌ای که می‌نویسید بیشتر رنگ‌وبوی قالب عملکردی داشته باشد و قسمت سوابق شغلی را مختصرتر کنید.

بنابراین:

    قالب عملکردی به‌درد کارجویان جوانی می‌خورد که مهارت‌های زیادی در مدت‌زمان کوتاهی کسب کرده‌اند، اما سابقهٔ کاری بلندبالایی ندارند؛
    این نوع رزومه می‌تواند برای کارمندانی که مدت طولانی در پستی خاص یا برای همان کارفرما مشغول به کار بوده‌اند مناسب باشد؛
    این قالب به کسانی که قصد دارند به حوزهٔ کاری جدیدی وارد شوند کمک می‌کند تا دستاوردها و مهارت‌های قابل‌انتقال‌شان را برجسته‌تر نشان دهند.


این نوع رزومه وقفه‌های کاری یا تغییرات شغلی ناگهانی را به‌نسبت رزومه‌های عملکردی مشخص‌تر نشان می‌دهد؛
    این قالب موردپسند بسیاری از مدیران استخدام نیست؛